Po pierwszym włączeniu - następne sześć odsłuchań jest typową reakcją tych , którzy już z tą płytą się zetknęli... "Jest uznawana za jedną z najbardziej oryginalnych i inteligentnych lirycznych interpretatorek współczesnej sceny, w szczególności za jej osobliwe interpretacje Brela ( „Chanson:The Space In Between”) i Dylana („Every Grain Of Sand”), co znajduje również potwierdzenie na jej trzeciej, najnowszej płycie „Waterloo Sunset” wydanej przez wytwórnię Linn. Przeplatają się tutaj jej własne wprawiające w zadumę kompozycje, jak również dwie ulubionego przez nią Dylana oraz wprawnie wyselekcjonowane utwory od Raya Daviesa, Steva Millera po Leona Russella, The Every Brothers i Richarda Thompsona. Swoją niesamowitą interpretacją utworu „Like A Rolling Stone” - w miejsce melancholijnego, jękliwego jak pod wpływem amfetaminy oryginału - w delikatny sposób przekształciła przesłanie niespokojnej radości w nim zawarte w sympatyczne, prawie psychoanalityczne śledztwo. Natomiast piosence „Cathy’s Clown”,która jest wykwintnym reprezentantem bardziej niewinnego okresu twórczego producenta takich piosenek jak „Hats Off To Larry”, „Little Town Flirt” i „Running Scared” – nadała delikatny szlif wieloznaczności i starannie ją ulepszyła przekształcając wyraźnie w swing. W piosence „The Joker” zamykającej album, skrywa się za maską clowna. Album jest znaczący nie tylko z powodu na cudownie piękne melodie, ale też na radośnie uwypukloną siłę tekstów piosenek. Chociaż może nie tak jazzowa jak piosenkarka Lea DeLaria, to przecież Jungr jest niezrównana - spiewanym piosenkom zdołała stworzyć własny emocjonalny świat. Połączyła subtelnie dociekliwą czułość i przyjemnie drżący głos z gustownym i silnym zespołem muzyków. Akompaniujący artystce na fortepianie Adrian York jest o wiele bardziej efektowny podczas jej koncertów na żywo, niż na płycie." – Chris Parker/Jazz Review Zanim wybiorą się Państwo na koncert proszę koniecznie zapoznać się z płytą. (BL).